Ο Όλυμπος το βουνό των θεών , του μύθου και του Ονείρου , έχει τραγουδηθεί από την Λαϊκή Μούσα , τον  Όμηρο , τους Έλληνες και ξένους ποιητές. Χωρίς αμφιβολία δεν υπάρχει στον κόσμο άλλο βουνό με τέτοια ταυτότητα. Αναπόσπαστο κομμάτι της κλασσικής αρχαιότητος, είναι από τα βουνά ότι ο Παρθενώνας από τα αρχαία μνημεία.

 

Ο Boud-Bovy με τον Boisona (Ελβετοί) και ο Έλληνας Χρήστος Κάκκαλος από το Λιτόχωρο πάτησαν πρώτοι την ψηλότερη κορυφή του, τον Μύτικα (2918,80) στις 2 Αυγούστου 1913. Η ομορφιά του δεν είναι στη Φύση. Δεν είναι μόνο γιατί είναι γιγάντιος και από την στάθμη της θάλασσας στα ανατολικά, τινάζεται κοντά στα 3,000 μέτρα. Η ομορφιά του είναι πνευματική εξέφρασε το Θείο. Αυτή η απότομη αλλαγή στο υψόμετρο συγκέντρωσε στο βουνό εκπληκτικά μεγάλη ποικιλία φυτών από τυπικά μεσογειακά μέχρι σπάνια της αλπικής ζώνης (1.700 είδη). Η χλωρίδα του επίσης περιλαμβάνει σπάνια αγριολούλουδα (800 είδη), από τα οποία τα 20 περίπου φυτρώνουν στον Όλυμπο και πουθενά αλλού στον κόσμο και βρίσκονται στην αλπική ζώνη. Στους πρόποδες μπορεί να συναντήσει κανείς διάφορα οπωροφόρα δέντρα και ακόμη καστανιές,δρύς, φραουλιές. Κυρίαρχο δέντρο πάνω από τα 700 μέτρα είναι μαύρη πεύκη, όπως επίσης το έλατο και η οξιά. Πάνω από τα 1.700 μέτρα επικρατεί το ΡΟΜΠΟΛΟ του Ολύμπου (ορεινή πεύκη). Στην πανίδα του συγκαταλέγονται 32 είδη θηλαστικών και 108 είδη πουλιών όπως αγριοκάτσικα, λύκοι, τσακάλια, αλεπούδες αετοί κλπ. Οι αρκούδες και τα ελάφια έχουν εξαφανισθεί  από καιρό. Οι ψηλότερες κορυφές είναι ο “Μύτικας” (2918,80 μ.), το “Σκολειό” (2913 μ.), το “ Στεφάνι” η “Θρόνος του Δία” (2912.30 μ.), μετρήσεις με το σύστημα GPS τον Σεπτέμβριο του 1996 από καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και την πολύτιμη συμβολή του Σ.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης. Άλλες κορυφές είναι ο “Αγ. Αντώνιος” (2815 μ.) ο “Προφήτης Ηλίας ”(2803 μ.) ο “Καλόγερος” (2701 μ.).

 

Η ανάβαση στον Όλυμπο μπορεί να γίνει από διάφορα σημεία συνήθως γίνεται από το Λιτόχωρο. Μέχρι το καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. “Γιώσοε Αποστολίδης” (2697 μ.) από όπου ανεβαίνει κανείς εύκολα στις ψηλές κορυφές, χρειάζεται περίπου 6 ώρες πορείας. Η διαδρομή αυτή είναι η ομορφότερη και προσφέρει ένα θαυμάσιο πανόραμα των ψηλών κορυφών, από μονοπάτι καλά σημαδεμένο, ανάμεσα από δάση πεύκης , οξιάς, ρόμπολου, με υπέροχη θέα επίσης προς το Θερμαϊκό κόλπο.

 

Περιγραφή διαδρομής

 

Από το Λιτόχωρο μέχρι το σημείο “Διασταύρωση” η “ Γκορτσιά” είναι 12 χλμ. ασφαλτοστρωμένου δρόμου, αφού περάσουμε το καταφύγιο του ΕΟΣ η Μπουντόλα στην τοποθεσία “ΣΤΑΥΡΟΣ” (940 μ.).Ανηφορίζουμε το μονοπάτι με Β.Δ. κατεύθυνση που μας οδηγεί μετά από 1 ώρα στην τοποθεσία “ΜΠΑΡΜΠΑ” (1450 μ.). Από την “ΜΠΑΡΜΠΑ” συνεχίζει δυτικά ανάμεσα από δάση οξιάς και ελάτου προς τον “ΣΤΡΑΓΓΟ” (1900 μ.). Λίγο πριν τον  “ΣΤΡΑΓΓΟ” υπάρχει αριστερά διακλάδωση που σε 10 λεπτά οδηγεί στην σπηλιά, όπου έζησε τα καλοκαίρια ο ζωγράφος του Ολύμπου, Ιθακήσιος. Από το “ΣΤΡΑΓΓΟ” διακλάδωση αριστερή με Ν.Δ, κατεύθυνση οδηγεί σε 15 λεπτά στην βρύση “Γ.ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ” και δεξιά με Β.Δ. κατεύθυνση σε 20 λεπτά στην τοποθεσία  “ΠΕΤΡΟΣΤΡΟΥΓΓΑ” στα (1935 μ.). Στην συνέχεια με κατεύθυνση δυτική ανάμεσα από πανύψηλα ρόμπολα σε 1.30 λεπτά οδηγεί στην κορυφή “ ΣΚΟΥΡΤΑ ” (2485 μ.)από όπου αρχίζει η αλπική ζώνη. Από την “ ΣΚΟΥΡΤΑ” αφού περάσουμε τον “ΛΑΙΜΟ ” και τα “ΚΑΓΚΕΛΙΑ” , φθάνουμε σε 1 ώρα στο “ΠΕΡΑΣΜΑ ΓΙΩΣΟΥ” , από όπου μπαίνουμε στο οροπέδιο των Μουσών. Αφού διασχίσουμε το οροπέδιο μετά από 40 λεπτά φθάνουμε στο καταφύγιο του Σ.Ε.Ο. Θεσσαλονίκης “ΓΙΩΣΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗΣ” (2697,10 μ.), που χτίσθηκε το 1961 και πήρε το όνομα του προς τιμή του ορειβάτη που πρωτοστάτησε στο χτίσιμο και σκοτώθηκε το 1964 στον Όλυμπο. Το καταφύγιο μπορεί να εξυπηρετήσει περισσοτέρους από 80 ορειβάτες και να προσφέρει την φιλοξενία και ζεστασιά του. Από το καταφύγιο αφού περάσει κανείς τα “ΖΩΝΑΡΙΑ”, ανεβαίνει σε 1 ώρα στον  “ΜΥΤΙΚΑ” και το ΣΤΕΦΑΝΙ”.

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ :

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΟΡΕΙΒΑΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ (Σ.Ε.Ο.)

Πλατεία Αριστοτέλους 5 Θεσσαλονίκη.

Τηλέφωνο 2310224710 (20.00-22.00)