ΔΙΗΜΕΡΗ ΕΞΟΡΜΗΣΗ ΤΟΥ Σ.Ε.Ο

ΣΑΒΒΑΤΟ 6-1-24 ΩΣ ΚΥΡΙΑΚΗ 7-1-24

Μετά την επίσκεψη του γεφυριού του Ζιάκα θα συνεχίσουμε με το λεωφορείο για το Σπήλαιο.

(Σπήλαιο – γεφύρι Λιάτιστα – γεφύρι Κατσογιάννη – Ζιάκας)

Δ Ι Α Σ Χ Ι Σ Η

Συνεχίζουμε ως το τρίτοξο γεφύρι του Κατσογιάννη ή Μύλου που κτίστηκε γύρω στο 1800 και έχει μήκος 37 μ. και πλάτος 2,70 μ. Σήμερα σώζονται δυο από τα τρία πέτρινα τόξα του, ενώ το τρίτο που κατέρρευσε ανακατασκευάστηκε με οπλισμένο σκυρόδεμα.  Ανηφορίζουμε στη βόρεια πλαγιά του Όρλιακα και καταλήγουμε στις κατασκηνώσεις του Ζιάκα (στη βρύση) όπου θα μας περιμένει το λεωφορείο.

Λίγο παρακάτω βρίσκεται και το τετράτοξο γεφύρι του Σταυροπόταμου γνωστό και ως γεφύρι του Κηπουριού που γεφυρώνει τον Σταυροπόταμο, παραπόταμο του Βενέτικου. Κτίστηκε το 1880 και το μήκος του είναι 48 μ. ενώ το πλάτος του 3,70 μ. Έχει τέσσερις μεγάλες ημικυκλικές άνισες καμάρες, με ανακουφιστικό άνοιγμα στο δεύτερο μεσόβαθρο και δύο κύρια τόξα το ύψος των οποίων είναι 6,90 μ.  Από εκεί περνούσαν τα καραβάνια πηγαίνοντας για Θεσσαλονίκη ή Γιάννενα και παλαιότερα αποτελούσε μέρος του δρόμου που συνέδεε το Μέτσοβο με τα Γιάννενα.  Η πρόσβαση είναι πολύ εύκολη, αφού είναι πολύ κοντά και ορατό από τον δρόμο.

Επιστρέφουμε με το λεωφορείο στη Λα Στράτα από όπου συνεχίζουμε για τους Μαυραναίους, το Τρίκωμο και φθάνουμε στο γεφύρι του Αζίζ Αγά στον Βενέτικο ποταμό, που θεωρείται ο «άρχοντας των γεφυριών». Το γεφύρι που κτίστηκε το 1727 είναι τρίτοξο και έχει μήκος 77 μ. και πλάτος 2,20 μ. Το εντυπωσιακό μεγαλόπρεπο αυτό πέτρινο οικοδόμημα διαθέτει το μεγαλύτερο σε άνοιγμα τόξο από τα σωζόμενα γεφύρια της Μακεδονίας , που φθάνει τα 30 μ. με μέγιστο ύψος 14,40 μ. Στα δύο εκατέρωθεν βάθρα του φέρει ψηλότερα δύο μικρά ανακουφιστικά ανοίγματα ενώ στα δύο του μεσόβαθρα υπάρχουν τριγωνικές προεξοχές (για να εξομαλύνουν τη ροή του νερού ).

Κτίστηκε με χίλιες δύο ταλαιπωρίες, και χρηματοδοτήθηκε από τον Αζίζ-Αγά. Στην πορεία της κατασκευής του αποδείχθηκε πολύ δύσκολο έργο, αφού κατέρρευσε δύο φορές και λίγο έλειψε να στοιχίσει το “κεφάλι” του πρωτομάστορα. Στο τέλος το γεφύρι στάθηκε και ο πρωτομάστορας παρακολουθώντας το ξεκαλούπωμα από απόσταση ασφαλείας, γλίτωσε, εισπράττοντας μάλιστα και πλούσια αμοιβή από τον Αζίζ Αγά. Το σημαντικό αυτό γεφύρι βρισκόταν πάνω στις ορεινές μουλαρόστρατες που συνέδεαν την Ήπειρο με την Μακεδονία.

Στα χρόνια της τουρκοκρατίας διευκόλυνε το πέρασμα των τοπικών εμπόρων που μετέφεραν λάδι και στάρι, αλλά και των καραβανιών των ξενιτεμένων που έφευγαν για την κεντρική και ανατολική Ευρώπη. Σώζονται μάλιστα ακόμη και σήμερα τμήματα της καραβανόστρατας. Παλαιότερα, κάτω από την κεντρική κάμαρα υπήρχε κουδούνι κρεμασμένο, που ειδοποιούσε για τον κίνδυνο τους διαβάτες όταν φυσούσε πολύς αέρας.

 (γεφύρι Αζίζ Αγά – γεφύρι στα Καγκέλια – γεφύρι Πορτίτσας – Σπήλαιο) 

Δ Ι Α Σ Χ Ι Σ Η

Συνεχίζουμε δίπλα στο ποτάμι ως το μονότοξο γεφύρι της Πορτίτσας στον παραπόταμο Βελονιά. Πιθανότατα είναι το δημοφιλέστερο και ομορφότερο γεφύρι του νομού, καθώς με το υπέροχο τοπίο που δημιουργεί το βαθύ φαράγγι με το καλά συντηρημένο γεφύρι και η ευκολία της πρόσβασης σ’ αυτό, δημιουργούν ένα μνημείο απαράμιλλης και ασύγκριτης ομορφιάς. Το γεφύρι κτίστηκε το 1743 σύμφωνα με πηγές με προσφορές του Μοναστηριού του Σπηλαίου. Είναι δίτοξο με το άνοιγμα του μεγάλου τόξου να φτάνει στα 13,80 μ. και του μικρού τα 5 μ. Το συνολικό του μήκος είναι 34 μ. και το πλάτος του 2,70 μ., το δε συνολικό του ύψος του φτάνει τα 7,80 μ.

Από το γεφύρι ξεκινά λίθινο μονοπάτι που ανηφορίζει ως το χωριό Σπήλαιο.

Δ Ι Α Σ Χ Ι Σ Η

Σπήλαιο – γεφύρι Πορτίτσας – Σπήλαιο)